مـــــــــذ هبـــــــــی

اميرالمؤمنين على عليه السلام مى فرمايد:

روزى با فاطمه محضر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رسيديم ، ديديم حضرت به شدت گريه مى کند.

گفتم :

پدر و مادرم به فدايت يا رسول الله ! چرا گريه مى کنى ؟

فرمود:

يا على ! آن شب که مرا به معراج بردند، گروهى از زنان امت خود را در عذاب سختى ديدم و از شدت عذابشان گريستم . (و اکنون گريه ام براى ايشان است ).

زنى را ديدم که از موى سر آويزان است و مغز سرش از شدت حرارت مى جوشد.

زنى را ديدم که از زبانش آويزان کرده اند و از آب سوزان جهنم به گلوى او مى ريزند.

زنى را ديدم ، گوشت بدن خود را مى خورد و آتش از زير پاى او شعله ور است .

و زنى را ديدم دست و پاى او را بسته اند و مارها و عقرب ها بر او مسلط است .

زنى را ديدم از پاهايش در تنور آتشين جهنم آويزان است .

زنى را ديدم ، از سر خوک و از بدن الاغ بود و به انواع عذاب گرفتار است .

و زنى را به صورت سگ ديدم و آتش از نشيمنگاه او داخل مى شود و از دهانش بيرون مى آيد و فرشتگان عذاب عمودهاى آتشين بر سر و بدان او مى کوبند.

حضرت فاطمه عليهاالسلام عرض کرد:

پدر جان ! اين زنان در دنيا چه کرده بودند که خداوند آنان را چنين عذاب مى کند.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

دخترم ! زنى که از موى سرش آويخته شده بود، موى سر خود را از نامحرم نمى پوشاند.

و زنى که از زبانش آويزان بود، بدون اجازه شوهر از خانه بيرون مى رفت .

و زنى که گوشت بدن خود را مى خورد، خود را براى ديگران زينت مى کرد و از نامحرمان پرهيز نداشت .

و زنى که دست و پايش بسته بود و مارها و عقرب ها بر او مسلط شده بودند، به وضو و طهارت لباس اهميت نمى داد و نماز را سبک مى شمرد...

و زنى که سرش مانند خوک و بدنش مانند الاغ بود، او زنى سخن چين و دروغگو بود.

و اما زنى که در قيافه سگ بود و آتش از نشيمنگاه او وارد و از دهانش خارج مى شد، زنى خواننده و حسود بود.

سپس فرمود:

واى بر آن زنى که همسرش از او راضى نباشد و خوشابحال آن زن که همسرش از او راضى باشد.